Η κατασκήνωση βρίσκεται στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, που ονομάζεται Σιθωνία, κοντά στο χωριό Λαγομάντρα, στη πλάγια ενός βουνού. Λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια ως μικρός αδελφός της κατασκήνωσης Τσαφ-Τσουφ με δυνατότητα υποδοχής 240 παιδιών.

Ξεκινήσαμε από την Ουγγαρία στις 20 Ιουνίου 2017 με λεωφορείο, 69 παιδιά 7 – 14 ετών και  6 ενήλικοι συνοδοί. Τα παιδιά ήταν κυρίως μαθητές του Σχολείου Μανώλης Γλέζος, αλλά ήρθαν και 15 παιδιά από το Δημοτικό Σχολείο Νίκος Μπελογιάννης.

Στην κατασκήνωση φτάσαμε τη νύχτα, όπου μας υποδέχτηκαν με μεγάλη αγάπη. Οφείλουμε να πούμε μεγάλο ευχαριστώ στο προσωπικό της κατασκήνωσης, τον κ. Μπάμπη που ήταν η αρχηγός, στην κα Μαργαρίτα υπαρχηγό, που ήταν η κοινοτάρχης μας, οι οποίοι πάντα ήταν στη διάθεσή μας και με αγάπη μάς βοήθησαν σε κάθε περίσταση, καθώς και στους υπόλοιπους, στο Ζήση και τη Χριστίνα, τους ναυαγοσώστες, τους άλλους κοινοτάρχες, το προσωπικό ψυχαγωγίας, το μάγειρά μας τον Νίκο, που κάθε μέρα μας μαγείρευε νόστιμα φαγητά, τον γιατρό μας κ. Μαργαρίτη, που υπομονετικά και ευσυνειδήτως θεράπευε κάθε πόνο μας, το νυχτερινό θυρωρό τον Μάριο, που με υπομονή προσπαθούσε να πείθει τις άυπνες κουκουβάγιες να πάνε για ύπνο, και ήταν στη διάθεσή μας ως οδηγός, τις καθαρίστριες, τους βοηθούς στην κουζίνα, εθελοντές και όλους που προσπάθησαν να ομορφαίνουν τις 9 μέρες που περάσαμε εκεί.

Γρήγορα αφομοιωθήκαμε στην καθημερινή ζωή της κατασκήνωσης. Ως ομάδα που ήρθε πιο αργά, έπρεπε κι εμείς να επιλέξουμε ένα όνομα που έχει σχέση με κάποιο θαλασσινό ζώο και κάποιο χρώμα. Οι άλλες δυο ομάδες επιλέξανε τα ονόματα Ιπποκαμπλέ και Καλαμαύροι. Εμείς μετά από λίγη σκέψη καταλήξαμε στο όνομα Γλαρόζ. Ετοιμάσαμε και σημαία στην ομάδα μας, την οποία πηγαίναμε παντού μαζί μας, σε κάθε εκδήλωση, ακόμα και στην παραλία.

Μια τυπική μέρα μας ξεκινούσε στις 8.30 το πρωί με το ξύπνημα, το οποίο ακολουθούσε η πρωινή γυμναστική, και στις 9.30 το πρωινό. Στις 10.30 κατεβαίναμε στη θάλασσα, που ήταν 100 μέτρα προς τα κάτω. Αφού η κατασκήνωση ήταν στην πλάγια του βουνού, πάνω-κάτω κυκλοφορούσαμε συνέχεια. Στη θάλασσα ήμασταν μέχρι τις 12.30. Εκεί εκτός από μπάνιο τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν τη θαλασσινή τσουλήθρα, το καγιάκ, υπήρχαν διαγωνισμοί μεταξύ των ομάδων, καθώς και χορός στη θάλασσα και στην παραλία. Μετά κάναμε όλοι ντους, και στη 13.30 ακολουθούσε το μεσημεριανό γεύμα. Μετά από το μεσημεριανό ήταν η γενική ανάπαυση 15 – 17. Στις 17.15 παίρναμε το απογευματινό μας. 18 – 19 είχαμε διαφορετικές ομαδικές δραστηριότητες ανά δωμάτια, κάθε μέρα κάναμε και από κάτι άλλο, όπως αθλητισμό (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, μπάντμιντον, πινγκ-πονγκ, τοξοβολία, survivor, τζούντο), χορό, χειροτεχνία και πισίνα, η οποία ήταν η πιο δημοφιλής στη μεγάλη ζέστη. Στις απογευματινές δραστηριότητες ήταν και οι διαγωνισμοί. Πήραμε μέρος σε αθλητικό διαγωνισμό, στο τάβλι, σκάκι κτλ. όπου ένας μαθητής του σχολείου μας ο Κωνσταντίνος Παπαβραμίδης κέρδισε τον διαγωνισμό στο τάβλι, και άλλος μαθητής μας ο Χαράλαμπος Χρυσοστομίδης βγήκε δεύτερος στο σκάκι.

Το απόγευμα από τις 19 και μετά τα παιδιά είχαν ελεύθερο χρόνο. Στις 20.30 ξεκινούσε το βραδινό γεύμα και 21.30 – 23.00 ήταν η βραδινή ψυχαγωγία, όπου με παιχνιδιάρικους διαγωνισμούς, παρουσίαση χορών, ταινίες, καρναβάλι κτλ. διασκέδαζαν τα παιδιά. Στα προγράμματα συμμετείχε ενεργά και η ομάδα Γλαρόζ. Ένα βράδυ π.χ. παρουσίασαν μια χορογραφία για το Ζορμπά, και όταν ήταν ο διαγωνισμός «Ποιος ξέρει τι;», τα παιδιά μας συμμετείχαν σε πολλούς τομείς, π.χ. σε ταχυδακτυλουργία, χορό break, samba, μπαλέτο, και έδειξαν το ταλέντο τους. Η βραδιά πάντα τελείωνε με κοινό χορό. Η μέρα έκλεινε στις 23.30 το βράδυ.

Τις συνηθισμένες μέρες τις κατασκήνωσης εμπλουτίσαμε με εκδρομές. Επισκεφτήκαμε δύο φορές την ωραία πόλη Νέο Μαρμαρά, όπου τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να αγοράσουν δώρα. Πήραμε μέρος σε ολοήμερη εκδρομή, όταν κάναμε κρουαζιέρα κοντά στα μοναστήρια του βουνού Άθως, ταΐσαμε γλάρους, κάναμε βόλτα στην Ουρανούπολη, που είναι η συνοριακή πόλη της μοναστικής κοινότητας του Αγίου Όρους, και στην επιστροφή απολαύσαμε την παρουσίαση παραδοσιακών χορών στο καράβι. Μια άλλη μέρα τα παιδιά πήραν μέρος σε εκδρομή καγιάκ που ξεκίνησε από την Βουρβουρού, και κωπηλάτησαν ως το απέναντι νησί, όπου έφαγαν φρούτα, ήπιαν αναψυκτικά και έκαναν μπάνιο στη θάλασσα, και μετά γύρισαν πίσω με το καγιάκ. Οι πιο τολμηροί και γυμνασμένοι έκαναν και πεζοπορία, που ξεκίνησε στις 5 το απόγευμα με την καθοδήγηση του αρχηγού της κατασκήνωσης, του κ. Μπάμπη. Τα παιδιά περπάτησαν 15χλμ περνώντας το βουνό και κατέληξαν στην άλλη πλευρά, όπου έκαναν μπάνιο στη θάλασσα.

Οι μέρες πέρασαν γρήγορα και ήρθε η τελευταία βραδιά, όπου παρουσιάσαμε εν συντομία τη ζωή των Ελλήνων της Ουγγαρίας και των δυο ελληνικών σχολείων, κάτι που όλα τα παιδιά άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον.

Οι 9 μέρες στην κατασκήνωση ήταν καλή ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους καλύτερα τα παιδιά, έγιναν καινούριες φιλίες, δημιουργήθηκαν έρωτες, όχι μόνο μεταξύ των παιδιών μας, αλλά με τα άλλα Ελληνόπουλα της κατασκήνωσης. Ελπίζω να πέρασαν καλά όλοι και να γύρισαν πίσω με ωραίες αναμνήσεις, και να δοθεί η ευκαιρία και του χρόνου να περάσουμε αξέχαστες μέρες στην κατασκήνωση Τσαφ-Τσουφ Εξπρές.