Select Page

Μία από τις πιο ωραίες κατασκηνώσεις είχαμε την ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε την περίοδο 29 Ιουνίου-5 Ιουλίου στην περιοχή Szigetköz με τη συμμετοχή 31 μαθητών και 6 συνοδών.

Το Szigetköz είναι ένα νησί στη δυτική Ουγγαρία -το μεγαλύτερο στη χώρα- που περιτριγυρίζεται από τον Δούναβη και τα παρακλάδια του, με πάμπολλα κανάλια και υδάτινα μονοπάτια αλλά και πλούσιο οικοσύστημα που το κάνει έναν μοναδικό υδροβιότοπο. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε την πανέμορφη φύση, να γυμναστούμε καθημερινά με την κωπηλασία, να δυναμώσουμε και να αποτοξινωθούμε για μια εβδομάδα από τους θορύβους και τους ρυθμούς της πόλης αλλά και να γνωριστούμε καλύτερα, να έρθουμε πιο κοντά και να διασκεδάσουμε παρέα.

Με τον απαραίτητο εξοπλισμό που είχαμε φέρει μαζί μας, κατασκηνώσαμε συνολικά σε δύο κάμπινγκ, αρχικά στο Dunakiliti όπου βρισκόμασταν δίπλα στο ποτάμι και τις τελευταίες τρεις μέρες στο Cikolasziget. Και στις δύο τοποθεσίες το φυσικό περιβάλλον ήταν εξαιρετικό, με πανύψηλα δέντρα, διάφορα πουλιά που μας τραγουδούσαν ακατάπαυστα και φυσικά τον πανέμορφο Δούναβη. Καθημερινά ετοιμάζαμε και τρώγαμε παρεούλα το πρωινό μας και στη συνέχεια ξεκινούσε η περιήγησή μας στην περιοχή με κανό και με την καθοδήγηση βεβαίως του έμπειρου οδηγού μας. Το απόγευμα επιστρέφαμε στο κάμπινγκ, ανάβαμε φωτιά και γινόταν η προετοιμασία του βραδινού με τις οδηγίες του Τόμι που ήταν ο ικανότατος μάγειράς μας. Όλα τα παιδιά βοηθούσαν σε ότι μπορούσαν, άλλοι μάζευαν ξύλα, άλλοι τα έκοβαν, άλλοι πρόσεχαν τη φωτιά, έκοβαν τα λαχανικά, έφερναν νερό κ.α. και γενικότερα υπήρχε ένα ωραίο πνεύμα συνεργασίας και αρμονικής συνύπαρξης με παλιές και καινούριες φιλίες να αναπτύσσονται.

Βουτήξαμε άπειρες φορές στα δροσερά νερά, κάναμε τσουλήθρα σ’ ένα μικρό φράγμα, κολυμπήσαμε σε ταχύρροο τμήμα κοίτης, δοκιμάσαμε την «κούνια της μαϊμούς» στην λίμνη Ördögszigeti, πέσαμε μερικές φορές από τη βάρκα μας στο νερό μέχρι να μάθουμε τη σωστή ισορροπία, κάναμε κουπί αντίθετα στο ποτάμι δοκιμάζοντας τις αντοχές μας και θαυμάσαμε την πανέμορφη λέμνα που είχε καλύψει σαν ένα πράσινο χαλί την επιφάνεια των καναλιών.

‘Όλα αυτά δεν θα είχαν γίνει χωρίς την οργάνωση και τον συντονισμό της ομάδας από τη Χριστίνα που με όρεξη και ιδέες εμπλούτισε το πρόγραμμα αλλά και έπαιρνε μέρος σε όλες τις «περιπέτειες», τη Σούλη που πάντα με το χαμόγελο πήγαινε για τις προμήθειές μας φροντίζοντας να μη μας λείψει τίποτα, τον ακούραστο Τόμι που μας βοήθησε πολύ με την κωπηλασία και τα κανό αλλά και μας μαγείρευε κάθε βράδυ νοστιμότατα φαγητά, την Έντιτ που έντυσε μελωδικά με την κιθάρα της τα βράδια μας γύρω από τη φωτιά μαθαίνοντάς μας ελληνικά τραγούδια και τον Άρη που πάντα βοηθούσε όπου χρειαζόταν αλλά και δοκίμαζε τις αντοχές του χιούμορ μας:D

Μπορεί η ιδέα αυτής της κατασκήνωσης να ξεκίνησε αρχικά σαν μια λύση ανάγκης οι οποία θα λειτουργούσε ως υποκατάστατο των κατασκηνώσεων στην Ελλάδα που ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας, μας έδειξε όμως πως είναι σημαντικές τέτοιες δραστηριότητες και στην Ουγγαρία, μπορούν να συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της ελληνικής μαθητικής κοινότητας  και να μείνουν αξέχαστες σε όλους. Ευχόμαστε αυτή η κατασκήνωση να γίνει παράδοση και να ακολουθήσουν κι άλλες αντίστοιχες.

Β.Αυγουροπούλου